Οδηγίες για να γράψετε τη δική σας ιστορία-μύθο

Η δομή μιας ιστορίας 

Α. Οι χαρακτήρες

Οι ιστορίες έχουν αρχή-μέση και τέλος. Όλες οι ιστορίες επίσης έχουν "ήρωες". Άλλοι έχουν μεγάλους πρώτους ρόλους (πρωταγωνιστές) και άλλοι έχουν μικρότερους, δεύτερους ρόλους. Ξεκινήστε κάνοντας στον εαυτό σας μερικές ερωτήσεις.

• Ποιος είναι ο κεντρικός ήρωας και ποιοι οι υπόλοιποι ήρωες;
• Τι τους αρέσει; Τι δεν τους αρέσει;
• Πώς μοιάζουν οι ήρωές σας;

Β. Η σκηνή: πού και πότε διαδραματίζεται η ιστορία σας;

Κάθε ιστορία κάπου συμβαίνει (διαδραματίζεται). Στην εξοχή, στην πόλη, στο σχολείο, μέσα σε ένα δωμάτιο... Απαντήστε σε αυτές τις ερωτήσεις:

• Πού διαδραματίζεται η ιστορία σας;
• Πότε συνέβη το συγκεκριμένο γεγονός;
• Πόσο επηρεάζει το συγκεκριμένο μέρος την εξέλιξη της ιστορίας σας;

Γ. Το πρόβλημα. Η πρόκληση την οποία έχουν να αντιμετωπίσουν οι ήρωες.

Χωρίς πρόβλημα ή πρόκληση μια ιστορία θα ήταν βαρετή! Όταν όμως οι πρωταγωνιστές σας έχουν να αντιμετωπίσουν μια πρόκληση, τότε η ιστορία σας ζωντανεύει. Και να θυμάστε όσο πιο μεγάλο είναι το πρόβλημα τόσο πιο ενδιαφέρουσα είναι θα είναι η ιστορία σας! 

Ένα άλλο μυστικό είναι να προσθέσετε εμπόδια στους ήρωές σας. Απαντήστε λοιπόν στις εξής ερωτήσεις:

• Ποιο ήταν το πρόβλημα;
• Ποια εμπόδια παρουσιάστηκαν;
• Πώς νιώσαν και τι σκέφτηκαν οι ήρωες κατά τη διάρκεια της ιστορίας;
• Τι έκαναν; Πώς αντέδρασαν;

Δ. Η λύση

Πώς τελικά θα λύσουν το πρόβλημα οι ήρωές σας; Ένα μυστικό για να κρατήσετε αμείωτο το ενδιαφέρον των ακροατών σας είναι να δοθεί η λύση στο πρόβλημά τους λίγο πριν τα παρατήσουν όλα... Καλό θα ήταν να δώσει τη λύση ένας κεντρικός ήρωας.

Πριν προχωρήσετε προσπαθήστε να δώσετε απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις:

• Πώς θα λύσουν οι ήρωες το πρόβλημα;
• Θα χρησιμοποιήσουν τις δικές τους δυνάμεις ή θα καλέσουν βοήθεια;
• Πώς θα τελειώσει τελικά η ιστορία σας;

Τελευταίες συμβουλές

Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη.

Κάντε ένα προσχέδιο της ιστορίας σας.

Γράψτε την ιστορία σας, διαβάστε την και αν χρειαστεί ξαναγράψτε την!

     

      Φανείτε δημιουργικοί και διασκεδάστε!

H ανακριτική καρέκλα

Μετά από τόσο διάβασμα ήρθε η ώρα να παίξουμε. Η ανακριτική καρέκλα δεν είναι παρά μόνο μια καρέκλα της τάξης σου. Η Σούλα Μελισσούλα θα σου πει πώς παίζεται το παιχνίδι.

Η ιστορία του Αλέξη Ακριθάκη

H ιστορία του Aλέξη Aκριθάκη from eftixoulis

Ιστορίες με δράκους

Μύθοι και παραμύθια με δράκους απ' την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο

Σύννεφο λέξεων

Παρατηρώντας ψηφιδωτά

Αφού ακούσεις από τη Σούλα τι πρέπει να σημειώσεις στο εικαστικό σου ημερολόγιο πάτησε εδώ για να δεις την ιστορία των ψηφιδωτών.

Η κυρά της θάλασσας

http://www.voriaevia.gr/images/360/mousio_kerasias/kerasia1.swf

Παρατηρώντας έργα Land Art

Αφού ακούσεις από τη Σούλα τι πρέπει να καταγράψεις στο εικαστικό σου ημερολόγιο πάτησε Land Art ανά τον κόσμο για να δεις πρωτότυπα έργα με την Τέχνη της γης.

Ραντεβού στην παραλία

Πριν επιστρέψουμε στο σχολείο θα συναντήσουμε στο εργαστήρι του τον καλλιτέχνη που έφτιαξε τα έργα στην παραλία των Ελληνικών.

Πατήστε εδώ και διαβάστε μερικές πληροφορίες γι' αυτόν.

Ετοιμάστε μια συνέντευξη για να τη δημοσιεύσουμε στην εφημερίδα μας. 

Γράψτε τις ερωτήσεις σας εδώ

Μεταφορικά μέσα

Το αεροπλάνο του Αλέξη Ακριθάκη είναι έτοιμο να απογειωθεί.
Εσύ με τι θα ήθελες να ταξιδέψεις;



Τα κολάζ έγιναν με τη βοήθεια της εφαρμογής Collage Machine

           Θοδωρής-Χρήστος                           

Αντώνης-Άγγελος

Αρζότ-Κλεντιάν

Αθηνά-Αθηνά

Κατερίνα-Γιασμίν-Μαρία

Λεονάρτνο-Δημήτρης

Παρατηρώντας τους πίνακες του Αλέξη Ακριθάκη

Αφού ακούσεις τι πρέπει να καταγράψεις στο εικαστικό σου ημερολόγιο πάτησε εδώ για να παρατηρήσεις τους πίνακες. 

Τραγούδια για τη θάλασσα

Δίπλα στη θάλασσα 

Στίχοι:  

Κώστας Καρτελιάς

Μουσική: 

Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη


Δίπλα στη θάλασσα θα μείνω για να ανοίξω
έναν ορίζοντα στο βάθος της ψυχής

Δίπλα στη θάλασσα- Οδύσσεια 2007

και μια φωτιά μέσα στο στήθος μου θα κλείσω
για να `χω ένα σημάδι επιστροφής
σε μιαν Ιθάκη που θα πρέπει να γυρίσω
μ’ ένα ταξίδι μιας ολόκληρης ζωής.

Τρομάζω την οργή του Ποσειδώνα
φοβάμαι των ανέμων το θυμό
κρυώνω μοναχός μεσ’ το χειμώνα
μα σ’ αγαπώ κι έχω από κάπου να πιαστώ.

Ένα σεντόνι να κεντήσεις να το στρώσεις
όταν γυρίσω να ξαπλώσουμε μαζί.
Μ’ ένα σου βλέμμα ότι πέρασα να νιώσεις
να ημερέψει η αγριάδα στην ψυχή
Κι αν κοιμηθώ, την αγκαλιά σου να μου δώσεις
Μη με ρωτάς, δεν έχουν τέλος ούτε αρχή.







Θάλασσα μάγισσα 

Στίχοι:  

Κώστας Καρτελιάς

Μουσική:  

Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη


Θάλασσα μάγισσα

Θάλασσα μάγισσα-Οδύσσεια 2007

πόσο σ’ αγάπησα
Μάνα μου εσύ κι εγώ παιδί σου
Του χρόνου η αρχή
αόρατη κλωστή.
Μοίρα που μ’ έδεσε μαζί σου

Κι όλο κοντά σου θέλω να `μαι
να μην ξεχνάω να θυμάμαι
πως θα ρθει η στιγμή
να φανεί πανί
κι έτοιμος να φύγω πρέπει να μαι.
Κι όλο κοντά σου θέλω να `μαι
να μην ξεχνάω να θυμάμαι
σ’ άπατα νερά
σ’ άγνωστα νησιά
που τα χρόνια εκεί αλλιώς μετράνε.

Θάλασσα μάγισσα
πάρε με μακρυά
εκεί ως που το μάτι φτάνει
εκεί που ο ουρανός
φιλάει το πέλαγο
κι ο ήλιος κόκκινο το βάφει.






Ναυαγός

Στίχοι:  

Κώστας Καρτελιάς

Μουσική:  

Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη

Ναυαγός- Οδύσσεια 2007

Αχ, θάλασσά μου όταν ξυπνάς
στου φεγγαριού τη χάση
να με κουνάς ανάλαφρα
ίσκιος να μη πιάσει
γιατί είν’ ο ύπνος μου βαρύς
απ’ όσα έχω περάσει.

Μέρες τα κύματα μετρώ
νύχτες τα ημερεύω.
Φυσά βοριάς φυσά νοτιάς
κι εγώ τα ταξιδεύω
να βρω λιμάνι να σταθώ
νησάκι να κατέβω.

Αχ, θάλασσά μου που μιλάς
των κοχυλιών τη γλώσσα
πάρα από με τα βάσανα
και κάν’ τα μοιρολόγια
γιατί τον πόνο της καρδιάς
δεν τονε λένε λόγια.

Αν δεις καράβι να περνά

Παραδοσιακό Μαρινιάνικο τραγούδι της Κύμης

Αν δεις καράβι να περνά στης Oχτονιάς τον κάβο
βγάλε το μαντηλάκι σου και κάνε μου σινιάλο.

Θάλασσα πλατιά, κακούργα ξενιτιά.

Της θάλασσας τα κύματα έρχονται ένα ένα
μα τα δικά μου βάσανα έρχονται μαζεμένα.

Τη γλυκιάν αυγή, να σ’ έβρω μοναχή





Το βίντεο που ακολουθεί είναι από την εκπομπή "Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου-Εύβοια Κύμη. 
Η Ασυνού Μπούνια με παρέα γυναικών τραγουδά Μαρινιάνικα τραγούδια και συγκεκριμένα το Αν δεις καράβι να περνά. Τα Μαρινιάνικα είναι τραγούδια με ξεχωριστή παράδοση στην Κύμη με ναυτικό ή ερωτικό περιεχόμενο.

Ποιήματα για τη θάλασσα

Η ψαρόβαρκα

Ἔρχετ᾿ ἡ ψαρόβαρκα, ἔρχεται ὁλοΐσια 

πέρα ἀπ᾿ τὸν Ἀσπρόπυργο κι ἀπ᾿ τὰ Πετρονήσια 

σὰ νεράιδα ἀφρόπλαστη, νύφη φτερωτή, 

τὴ χαϊδεύει ὁ μπάτης· 

μύρια πλούτη ἀτίμητα στὴν ποδιὰ κρατεῖ, 

ζηλευτὰ προικιά της.

Ἔρχετ᾿ ἡ ψαρόβαρκα χρυσοστολισμένη, 

ἔρχεται ἀσημόζωστη καὶ ροδοντυμένη, 

τοῦ πελάου ἀρχόντισσα βεργολυγερή, μὲ πολλὰ καμάρια· 

πλούτη καὶ στολίδια της ἔχει καὶ φορεῖ 

τοῦ γιαλοῦ τὰ ψάρια!

                                                                                                                   Γιώργος Δροσίνης 

Γαλήνη

Μὴν τὴν ζητᾷς τὴν Εὐτυχία

Στὴν τρέλλα καὶ στὴν παραζάλη.

Στὴ σιγαλιά, στὴν ἡσυχία,

Ἐκεῖ θὰ βρῇς τὴν Εὐτυχία

Πάναγνη, ἀμόλυντη, μεγάλη.

Ἡ θάλασσα ἡ γαληνεμένη

Τὴν Εὐτυχία ζωγραφίζει:

Ἥμερη, ἀσάλευτη ἀπομένει,

Κι' ἀμίλητη, γαληνεμένη,

Ὁ ἥλιος τὴ χρυσοφωτίζει.

Γ. Δροσίνης, Γαλήνη, Άπαντα Ποίηση (1888−1902),

 α΄ τόμος, επιμ. Γ. Παπακώστας, Αθήνα, Σύλλογος προς

 διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, 1995, σ. 557

Θαλλασινά τραγούδια

Γλυκά φυσά ο μπάτης,

η θάλασσα δροσίζεται,

στα γαλανά νερά της

ο ήλιος καθρεφτίζεται·

και λες πως παίζουν μ’ έρωτα

πετώντας δίχως έννοια

ψαράκια χρυσοφτέρωτα

σε κύματ’ ασημένια.

Στου καραβιού το πλάι

ένα τρελό δελφίνι

γοργόφτερο πετάει

και πίσω μάς αφήνει.

και σαν να καμαρώνεται

της θάλασσας το άτι 

με τους αφρούς του ζώνεται 

και μας γυρνά την πλάτη.

Χιονοπλασμένοι γλάροι,

πόχουν φτερούγια ατίμητα

και για κανένα ψάρι

τα μάτια τους ακοίμητα,

στα ξάρτια τριγυρίζοντας

ακούραστοι πετούνε

ή με χαρά σφυρίζοντας

στο πέλαγος βουτούνε.

Και γύρω καραβάκια

στη θάλασσ’ αρμενίζουν

σαν άσπρα προβατάκια

που βόσκοντας γυρίζουν

με χαρωπά πηδήματα

στους κάμπους όλη μέρα,

κι έχουν βοσκή τα κύματα,

βοσκό τους τον αέρα.

                              Γιώργος Δροσίνης

Λ. Πολίτη, Ποιητική Ανθολογία, τόμ. 6, Δωδώνη

Η θάλασσα και τα ποτάμια

Πῆγαν τὰ ποτάμια

παραπονεμένα

κι εἶπαν τῆς θαλάσσης:

Φέρνομε σ᾿ ἐσένα

ὅλα μας τὰ πλούτη,

ὅλη τη χαρά μας,

ὅλη τη ζωή μας,

ὅλα τὰ νερά μας.

Καὶ γιὰ πληρωμή μας

σὺ τί μᾶς χαρίζεις;

Παίρνεις τὰ νερά μας

καὶ μᾶς τ᾿ ἁρμυρίζεις!

Καὶ τοὺς εἶπ᾿ ἐκείνη:

Πῶς μπορῶ ν᾿ ἀλλάξω;

Τὰ γλυκὰ νερά σας

πῶς νὰ τὰ φυλάξω;

Εἶμ᾿ ἀπὸ τὴ φύση

ἁρμυρὴ πλασμένη

Κι ἁρμυρὸ κοντά μου

κάθε τί θὰ γένει.

Τὰ παράπονά σας

πάνε στὰ χαμένα.

Θέτε τὸ καλὸ σάς;

φεύγετ᾿ ἀπὸ μένα.

                                      Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951)

Βιβλία

Βιβλία που έχει γράψει ο ίδιος

Σκέψεις και ζωγραφοϊστορίες 
Κύριος Συγγραφέας: Ακριθάκης, Αλέξης, 1939-1994
Επιμελητής: Κοτζαμάνη, Μαρία
Ζωγράφος: Ακριθάκης, Αλέξης, 1939-1994
Εκδότης: Ίτανος
Έτος Έκδοσης: 2004


Περιγραφή

Τέχνη είναι ο βαθύς πόνος. Τέχνη είναι ο βαθύς έρωτας. Τέχνη είναι το προθανάτιο γέλιο. Τέχνη είμαστε εμείς μ' όλα τα ελαττώματα και τα πάθη μας. Δεν υπάρχει προτέρημα στην τέχνη. Ακριθάκης

Ένα μοναδικό λεύκωμα που περιλαμβάνει το σύνολο σχεδόν της δουλειάς του σημαντικού Έλληνα καλλιτέχνη, ΑΚΡΙΘΑΚΗ. Κείμενα ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης όπως επίσης ένα μεγάλο μέρος από τα ανέκδοτα προσωπικά του ημερολόγια.

Παράλληλα, κυκλοφορεί μια μικρή συλλεκτική έκδοση με σκέψεις και ζωγραφιές του καλλιτέχνη.

Ο κροκόδειλος
Συγγραφέας: Ακριθάκης, Αλέξης, 1939-1994
Εκδότης: Άγρα
Έτος Έκδοσης: 1990


Περιγραφή

Μια δεκασέλιδη ιστορία μόνο σε εικόνες προς αποκρυπτογράφηση. Σχέδια με μαύρο μαρκαδόρο αφηγούνται το ταξίδι και τις συναντήσεις του κροκόδειλου: ένα λεωφορείο, ο ήλιος, ένας κάκτος, ένα καράβι, μία χελώνα, τα άστρα, ένα πουλί, μία ατμομηχανή... Πού τρέχει ο κροκόδειλος;

Ο τοξάκιας

Συγγραφέας: Ακριθάκης, Αλέξης, 1939-1994
Εκδότης: Αμοργός
Έτος Έκδοσης: 1980















Βιβλία αφιερωμένα στον Αλέξη Ακριθάκη

Μια νύχτα με τον Αλέξη

Συγγραφέας: Μαραγκού Νίκη
Φωτογράφος: Μαραγκού Νίκη
Ζωγράφος: Αλέξης ΑκριθάκηςΕκδότης: Το Ροδακιό
Έτος Έκδοσης: 2007

Περιγραφή

Τα μικρό αυτό βιβλίο της Νίκης Μαραγκού είναι ενθύμηση του καλλιτέχνη και αφιέρωση σ' αυτόν. Περιγράφει μια νύχτα από τη ζωή του και περισώζει σε 23 φωτογραφίες του 1968 από το Βερολίνο στιγμές από την καθημερινότητά του. Λαβαίνουμε έτσι κι εμείς μια ιδέα για "το πιο τίμιο, τη μορφή του".

Σύγχρονοι Έλληνες Ζωγράφοι- Αλέξης Ακριθάκης

Συγγραφέας: Ζαχαρόπουλος Ντένης
Ζωγράφος: Αλέξης Ακριθάκης
Σειρά: Πινακοθήκη του νέου Ελληνισμού
Έτος Έκδοσης: 2007


Περιγραφή
Απρόσμενο, αυθόρμητο, τραγικό και πηγαίο το έργο του Αλέξη Ακριθάκη (1939-1994), περνά μέσα από διαφορετικούς, ασυμβίβαστους δρόμους, και συνιστά, στη σύγκλισή τους, μια πρωτογενή και ερευνητική καλλιτεχνική πράξη. Ως δημιουργός έρχεται στην τέχνη αυτοδίδακτος και γνώστης πρώτα της ζωής και του δρόμου και μετά των μουσείων και της ζωγραφικής. Η σχέση του με την ποίηση εμπνέει τα πρώτα βήματα του στην Αθήνα και τον καθιερώνει με το περιβόητο πια, τσίκι τσίκι. Νεαρός στο Παρίσι, γνωρίζει από κοντά την περιπέτεια του υπαρξισμού. Στην Αθήνα συμβάλλει ενεργά στην ανανέωση της καλλιτεχνικής ζωής των πρώτων χρόνων του 60, με το περιοδικό Πάλι, το ελληνικό ροκ, τη σύγχρονη τέχνη, την αντίσταση κατά της Χούντας. Για δεκαπέντε χρόνια στο Βερολίνο, συμμετείχε οργανικά στο στρόβιλο της διεθνούς πρωτοπορίας των χρόνων του 70. Αντισυμβατικός μέχρι σκανδάλου, σαρκάζει τους πάντες -και τον εαυτό του-, βαθιά δεμένος με τα παιδιά και τους τρελούς που θ αγαπήσει και θα γνωρίσει από κοντά, ολοκληρώνει ένα πλούσιο και πολύπλευρο έργο που εκφράζει σήμερα μια μεστή και πρωτότυπη ελληνική προσφορά στο χώρο της πιο τολμηρής σύγχρονης ευρωπαϊκής δημιουργίας και συνιστά σταθμό στις εικαστικές τέχνες του τέλους του 20ου αιώνα.

Βιβλία εικονογραφημένα από τον Αλέξη Ακριθάκη

Ο Ταξιώτης

Συγγραφέας:  Γονατάς Επαμεινώνδας Χ.
Εικονογράφος: Ακριθάκης, Αλέξης, 1939-1994
Εκδότης: Στιγμή

Έτος Έκδοσης: 2001

Περιγραφή

Ο νέος που σκότωσε τον Γίγαντα κι εξαφανίστηκε ύστερα, δίχως ποτέ κανένας να μάθει γι' αυτόν, δεν ήταν όπως διέδωσε η φήμη κι όπως θα λέει αύριο η παράδοση καταγωγής αριστοκρατικής. Ήταν ένας άνθρωπος του λαού,που τον περίμενε ένα απίστευτο τέλος· κάποιος με πράσινη στρατιωτική ζακέτα χωρίς κουμπιά και κίτρινο φανελένιο παντελόνι. Ο άνθρωπος αυτός, παρ' όλες τις συμβουλές και τις παροτρύνσεις μας, δεν μας άκουσε. Έκανε λοιπόν, όπως πάντα, του κεφαλιού του. Και τον σκότωσε. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Ο Φιλόξενος Καρδινάλιος

Συγγραφέας:  Γονατάς Επαμεινώνδας Χ.
Εικονογράφος: Ακριθάκης, Αλέξης, 1939-1994
Εκδότης: Στιγμή

Έτος Έκδοσης: 2006

Περιγραφή

ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ Σ’ Ε­ΝΑ ΥΠΑΙΘΡΙΟ κα­φε­νεῖ­ο: πέντ΄ ἕ­ξι κα­ρέ­κλες ἀ­ρα­δι­α­σμέ­νες στὴν ὄ­χθη ἑ­νὸς μι­κροῦ πο­τα­μιοῦ καὶ πιὸ πέ­ρα, κά­τω ἀ­πὸ ἕ­να πλα­τά­νι, μιὰ πα­ράγ­κα πνιγμέ­νη στὶς πε­ρι­κο­κλά­δες, μὲ τὴν ἐ­πι­γρα­φὴ «Ἡ μορ­φω­μέ­νη Ἀ­ρά­χνη». Πί­νο­με τὸ οὖ­ζο μας βλέ­πον­τας τὶς πέ­στρο­φες νὰ πη­δᾶ­νε κά­θε τό­σο δυ­ὸ δυ­ὸ ἔ­ξω ἄπ΄ τὸ νε­ρό, ποὺ ἀ­φρί­ζει σὰν ἄ­σπρο στε­φά­νι γύ­ρω στ’ ἀ­στρα­φτε­ρά τους κε­φά­λια. Ἀ­μί­λη­τοι χαι­ρό­μα­στε τὴ γα­λή­νια ὀ­μορ­φιὰ τοῦ το­πί­ου.

       Μὰ δὲν περ­νά­ει πολ­λὴ ὥ­ρα καὶ τρεῖς βρον­τε­ρὲς ἐ­κρή­ξεις στὴ γραμ­μὴ τραν­τά­ζουν τὰ πο­τή­ρια στὰ τρα­πέ­ζια καὶ μὲ ξε­κου­φαί­νουν. Ξυ­πνῶ ἀ­πὸ τὴ ρέμ­βη μου ἀ­να­πη­δών­τας στὴν κα­ρέ­κλα. Κά­τι τζά­μια ἀ­κού­γον­ται νὰ σπᾶ­νε μα­κριὰ σ΄ ἕ­να χτῆ­μα· φω­νὲς καὶ βλα­στή­μι­ες ἐ­ξι­δα­νι­κευ­μέ­νες ἀπ΄ τὴν ἀ­πό­στα­ση τα­ρά­ζουν γιὰ λί­γο τὴν ἡ­συ­χί­α. Ὕ­στε­ρα πά­λι σι­ω­πή. Οἱ ἄλ­λοι γύ­ρω μου  —ἄν­θρω­ποι τοῦ τό­που— ἀ­τά­ρα­χοι, σὰ νὰ μὴν ἄ­κου­σαν τί­πο­τα, συ­νε­χί­ζουν νὰ ρου­φᾶ­νε γου­λιὰ γου­λιὰ τὸ οὖ­ζο τους σφουγ­γί­ζον­τας μὲ τὸ χέ­ρι τὶς στά­λες ποὺ κρέ­μον­ται στὰ μου­στά­κια τους. Στὰ μαλ­λιὰ τους πε­τᾶ­νε με­γά­λα δει­λι­νὰ κου­νού­πια. Δὲν κρα­τι­έ­μαι καὶ γυ­ρί­ζω σ’ αὐ­τὸν ποὺ κά­θε­ται πλά­ι μου. Φο­ρά­ει με­νε­ξε­λιὰ ρά­σα.

      «Πά­τερ», ρω­τά­ω, «τί συμ­βαί­νει; Ἄ­κου­σες τὶς κα­νο­νι­ές;»

      Ὁ πα­πὰς πο­λέ­μα­γε νὰ σπρώ­ξει μὲ τὰ πα­χου­λά του δά­χτυ­λα μέ­σα στὸ φαρ­δο­μά­νι­κό του ἕ­να κο­τό­που­λο ποὺ ὅ­λο ἔ­βγα­ζε τὸ κε­φά­λι. Χω­ρὶς νὰ μὲ κοι­τά­ξει, μοῦ λέ­ει:

      «Ὁ Θε­ός, τέ­κνον μου, τι­μω­ρεῖ τοὺς φι­λάρ­γυ­ρους βου­κό­λους.» (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Τρεις Δεκάρες

Συγγραφέας:  Γονατάς Επαμεινώνδας Χ.
Εικονογράφος: Ακριθάκης, Αλέξης, 1939-1994
Εκδότης: Στιγμή

Έτος Έκδοσης: 2006

Περιγραφή

Κείμενα γραμμένα -ως επί το πλείστον- μέσα στο 2005. Κείμενα γραμμένα σαν μια ζωή. Σαν τη ζωή που περνάει αποσπασματικά μπρος απ' τα μάτια μας εν είδει κινηματογραφικού τρέηλερ. Με ξεχασμένες ορθογραφίες, ξεχασμένο πολυτονικό κι ορθές ετυμολογίες για λέξεις που σήμερα παρεφθάρησαν. Με πείσμα για τη νιότη και τη ζωντάνια του λόγου. Κι ένα παιγνίδι ανάμεσα στο ρεαλισμό -συχνά άγριον και τραχύν- και το σουρεαλισμό. Σαν όνειρο. Κι ένα ντελίριο ζωής και ευχαρίστησης και χαράς και απόλαυσης, μέσα από τις μικρές αυτές αφηγήσεις. Σαν συννεφάκια που σε σηκώνουν ψηλά για μερικές ευλογημένες στιγμές. Μια παιδικότητα, μια αίσθηση του πρωτόγνωρου συναρπαστική κι ένα προαίσθημα θανάτου να ενυπάρχει. Όχι δυσάρεστο - κάτι σα μια επικείμενη αναχώρηση. Σαν απόδραση. Μαζί και τρία σχέδια του Αλέξη Ακριθάκη. Το δέντρο της ζωής, λουσμένο στο φως χωρίς πιτυρίδα, στο εξώφυλλο. Παραμέσα κάτω απ' τον τίτλο και πάλι, δυο καρδιές να φλέγονται σε κορνίζα. Του Επαμεινώνδα και οι δυο. Και τέλος ένα υπερρεαλιστικό σχεδιάγραμμα διαφυγής. Ένα σχέδιο δραπέτευσης από τα εγκόσμιά μας βάσανα. Ο δρόμος προς τον ουρανό.